Stany Zjednoczone przystąpiły do wojny w Wietnamie, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się komunizmu. Chiny były już krajem komunistycznym, a Stany Zjednoczone wierzyły, że Chiny przeniosłyby je do innych krajów azjatyckich, gdyby nie interweniowały .
Wietnam został podzielony między Wietnam Północny a Wietnam Południowy. Północny Wietnam kontrolował Vietcong, grupę powstańczą w Wietnamie Południowym. Próbowali powstać w Wietnamie Południowym i pchnąć komunistyczną agendę. Stany Zjednoczone wierzyły w teorię domina, która wysunęła hipotezę, że gdyby jeden kraj popadł w komunizm, inne kraje wokół niego również upadną, ostatecznie rozprzestrzeniając się po całym świecie.
Ngo Dinh Diem, dyktator Wietnamu Południowego, został zamordowany w 1963 roku, eskalując konflikt. Diem był bardzo skorumpowanym dyktatorem, który spotkał się z dużą opozycją. Kennedy poparł spisek, by go obalić.
Północny Wietnam również zaatakował amerykańskich żołnierzy i zatopił amerykański okręt, dodając kolejny powód, dla którego Stany Zjednoczone przystąpiły do wojny. Zimna wojna przyniosła Amerykanom strach przed komunizmem, szczególnie w latach pięćdziesiątych. Groźba rozprzestrzeniania się komunizmu skłoniła Stany Zjednoczone do podjęcia działań militarnych na rzecz południowowietnamskich. Związek Radziecki już zaadoptował komunizm i był sprzymierzony z Północnym Wietnamem.