Historycy gospodarczy twierdzą, że depresja w 1893 roku była wynikiem deflacji sięgającej wojny domowej, nadprodukcji dóbr i ekstrawagancji rządu. Mimo to niewielu widziało depresję, która przyszła, aż było za późno.
Według strony internetowej Economic History Association, większość wskaźników ekonomicznych zdawała się wskazywać, że gospodarka była zdrowa na początku 1893 roku. Jednak brak kredytu spowodował panikę wśród konsumentów, co w połączeniu z załamaniem gospodarczym w Filadelfii Reading Linie kolejowe i brytyjscy inwestorzy sprzedający amerykańskie inwestycje w odpowiedzi na europejską depresję doprowadziły do depresji w Stanach Zjednoczonych. Kiedy skończyła się depresja, 15 000 przedsiębiorstw, 74 koleje i 600 banków poniosło klęskę.
Przywódcy rządowi kwestionowali wówczas przyczynę depresji, wynika z raportu Departamentu Ekonomii Uniwersytetu San Jose. W rzeczywistości, tuż przed depresją, wielu polityków twierdziło, że gospodarka cieszy się znacznym okresem dobrobytu. Wpływ wielu awarii kolejowych był jednak daleko posunięty, a koleje w tamtych czasach były głównymi odbiorcami towarów takich jak stal, a także głównym środkiem transportu towarów w całym kraju. Efekt domina dotknął wielu innych firm.
