Wiele elementów w układzie okresowym ma pochodzenie łacińskie lub greckie, ale cztery pochodzą od ciał niebieskich: uranu, nepttu, telluru (nazwa pochodzi od "tellus", łacińskiego słowa oznaczającego Ziemię) i plutonu. Niektóre elementy, które wydają się być nazwane po planetach, są nazywane dla bóstw greckich lub łacińskich. Jednym z przykładów jest rtęć, która pochodzi od imienia Merkurego, rzymskiego posłańca bogów.
Należy zauważyć, że większość planet nosi nazwy od greckich lub łacińskich bogów. Nazwa plutonu pochodzi od krasnoludzkiej planety Pluto. Pierwotnie uważany za wielką planetę w Układzie Słonecznym, Pluton został nazwany na cześć greckiego boga Plutona, władcy podziemi.
Neptuni bierze swoją nazwę od Neptuna, ósmej i najdalszej planety od Słońca, która pochodzi od rzymskiego boga morza. Tellurium wywodzi swoją nazwę od słowa "tellus", co oznacza Ziemię po łacinie. Tellurium jest jednak znacznie powszechniejsze w kosmosie niż na Ziemi.
Elementy nazwane po innych ciałach niebieskich obejmują hel po greckim słowie "hellos", co oznacza "słońce"; selen, z greckiej "selene", co oznacza "księżyc"; cer, nazwany tak na cześć Ceres, największej okrążającej planetoidę między Marsem a Jowiszem; i pallad, który bierze swoją nazwę od asteroidy Pallas.
