Opadanie strefy międzypływowej wynosi średnio 118,1 cala w ciągu roku. Z tej kwoty 19,69 cala przypisuje się mgle. Woda jest kluczem do życia w przyrodzie, ponieważ stworzenia zamieszkujące strefę pływów morskich składają się głównie z wody.
Strefa międzyfazowa to obszar pomiędzy wysokimi i niskimi pływami. Dzieli się na cztery części: dolną strefę międzypływową, środkową strefę międzypływową, wysoką strefę międzypływową i strefę natrysku. Istnieją zalety i wady zwierząt żyjących w strefach międzypływowych. Zaletą jest duża ilość żywności w wyniku nasłonecznienia, która wspiera zróżnicowane i rozległe życie roślin. Do wad należy zaliczyć wysychanie światła słonecznego, wysoki i zmienny stopień zasolenia oraz fale, które po oddaniu mogą przenosić zwierzęta do morza.
Niskie strefy międzypływowe są domem dla trawy morskiej, traw, anemonów i gwiazd morza. W środkowych strefach międzypływowych znajduje się worek morski, małże, chitony, pąkle z wąskim gardłem, gwiazdy morskie, glony koralowe i jeżowce. Wysokie strefy międzypływowe są domem dla ślimaków turbanów, robaczków skalnych i muszli wrzecionowatych. Strefy oprysku dają schronienie wąsonogom, barwierom, kałamarnicom i porostom.
Zwierzęta przeżywają w strefie międzypływowej, przyjmując różne adaptacje, takie jak twarde skorupy i klejące substancje, które umożliwiają zwierzętom przylgnięcie do skał, aby uniknąć przeprowadzania na morze przez cofające się fale.
