Roztwór Fehlinga to roztwór wodny sporządzony z wodorotlenku sodu, siarczanu miedzi i winianu potasowo-sodowego. Służy do testowania substancji pod kątem obecności aldehydów i cukrów.
Substancję, która musi zostać przetestowana pod kątem obecności aldehydów, umieszcza się w roztworze Fehlinga, a następnie ogrzewa. Jeśli zawiera aldehydy, powstanie czerwony osad prawie o kolorze cegły.
Te same wyniki wystąpią, jeśli glukoza jest obecna w substancji i jest wystawiona na działanie roztworu Fehlinga. Z tego powodu był używany jako test na cukrzycę. Mocz od pacjenta byłby ogrzewany roztworem Fehlinga. Gdyby powstał ceglawy osad, pacjent prawdopodobnie cierpiałby na cukrzycę lub inną nierównowagę cukru we krwi.
