Zasoby nieodnawialne, takie jak wody gruntowe lub paliwa kopalne, są surowcami wykorzystywanymi w tempie wyższym niż tempo, w którym można je uzupełnić w ramach czasowych człowieka. Na przykład węgiel jest tworzone tylko pod pewnymi warunkami, a osiągnięcie miliona lat jest potrzebne do wygenerowania energii.
Olej jest podobny do węgla, ponieważ tworzy się go przez osadzanie się materii organicznej w warunkach beztlenowych lub beztlenowych przez bardzo długi czas. Złoża ropy naftowej albo nie są wprowadzane na rynek w czasach nowożytnych, albo są ustanawiane w tak powolnym tempie, że spożycie przez ludzi znacznie przekracza zdolność środowiska do uzupełniania zapasów.
Inne zasoby nieodnawialne ładują się w krótszym czasie niż ropa naftowa lub węgiel, ale nadal są uważane za nieodnawialne, ponieważ spożycie przez ludzi jest wystarczająco wysokie, aby narzucić zużycie sieci mimo szybszego doładowania. Podziemne warstwy wodonośne należą do tej kategorii, ponieważ ludzkie siedliska zazwyczaj pobierają wodę z naturalnych źródeł szybciej niż deszcz, a odpływ może ją uzupełnić.
Energia wiatrowa i słoneczna, a także drewno zarządzane w sposób zrównoważony, są uważane za zasoby odnawialne. Częściowo wynika to z ich wysokiego poziomu naładowania i niskiego poziomu wykorzystania.
