Biologiczne znaczenie cukru polega na tym, że zapewnia on organizmowi natychmiastową energię, ale zapewnia także źródło zmagazynowanej energii. Podczas gdy cukier jest często obwiniany za niezdrowe jedzenie, organizm nie jest w stanie prawidłowo funkcjonować bez niego.
Cukier stołowy, znany również jako sacharoza, jest głównym sposobem, w jaki cukier trafia do ludzkiej diety. Cukier ten składa się z jednej cząsteczki glukozy i jednej cząsteczki fruktozy. Ponieważ organizm nie jest zdolny do wchłonięcia sacharozy w swojej surowej postaci, musi rozbić związek chemiczny, który łączy razem glukozę i fruktozę. Kiedy wiązanie zostanie przerwane, organizm absorbuje cząsteczki i przenosi je do wątroby w celu dystrybucji i przetwarzania.
Kiedy wątroba rozprowadza glukozę, hormony insuliny ułatwiają jej przenoszenie do komórek. Tutaj glukoza jest metabolizowana przez komórki i wykorzystywana do natychmiastowej energii. Jeśli organizm ma nadmiar glukozy, który nie jest potrzebny do natychmiastowej energii, przekształca się w nowy związek o nazwie glikogen. Proces tworzenia glikogenu jest nazywany glikogenezą, a wątroba tworzy łańcuch glikogenu poprzez wiązanie chemiczne. Kiedy organizm potrzebuje energii, ciało rozbija te wiązania i zamienia glikogen w glukozę.
