Gluteus maximus, ścięgna udowe i mięsień czworogłowy są dużymi grupami mięśni używanymi podczas sprintu. Innymi dużymi stosowanymi grupami mięśni są zginacze brzuchatego łydki i kości ogonowej oraz zginacze biodrowe.
Mięśnie pośladkowe i ścięgna podkolanowe kurczą się i są odpowiedzialne za siłę, która napędza nogę do tyłu podczas sprintów. Gluteus maximus jest największym i najsilniejszym mięśniem w ciele, wywodzącym się z kości miednicy, wachlującym w dół i na zewnątrz oraz wkładającym na czubku kości udowej. Ścięgna wywodzą się z kości miednicy, spływają z tyłu uda i wkładają z tyłu kości piszczelowej. Mięsień czworogłowy jest odpowiedzialny za wyprostowanie stawu kolanowego po uderzeniu w ziemię. Pochodzą one z kości miednicy i biegną w dół przedniej części uda, umieszczając je w górnej części kości piszczelowej. Mięsień brzuchaty i płaszczek tworzą mięśnie łydek w tylnej części podudzia. Te mięśnie pomagają w prostowaniu stawu skokowego. Gdy siła jest przykładana do zepchnięcia z ziemi, mięśnie te kurczą się, aby wyprostować kostkę i pomóc w ruchu do przodu stopy. Modulowane zginacze stawu biodrowego podnoszą nogi podczas sprintu, a następnie przygotowują je do ponownego uderzenia. Mięśnie zginaczy stawu biodrowego muszą kurczyć się gwałtownie podczas sprintu, aby odciągnąć nogę i przygotować ją do ponownego uderzenia. Mięśnie mięśni tułowia i górnej części ciała są używane podczas sprintu, ale jest to zbiór mięśni w dolnej części ciała, które kierują ciałem do przodu.
