Martin Luther, niemiecki ksiądz, który rozpoczął reformację protestancką w Europie w XVI wieku, urodził się 10 listopada 1483 r. w Eisleben w Niemczech. Ukończył Uniwersytet w Erfurcie, uzyskując tytuł magistra sztuki, a jednocześnie na stanowisku prawnika. W lipcu 1505 roku porzucił karierę prawną, by zostać mnichem, gdy złożył obietnicę św. Annie podczas niebezpiecznej burzy.
31 października 1517 r. Luther przybił kartkę zawierającą 95 tez na drzwiach kaplicy na Uniwersytecie w Wittenberdze. Dokument ten skrytykował odpusty i korupcję Kościoła rzymskokatolickiego, a kopie sporządzone przez prasę drukarską rozeszły się po całych Niemczech. W styczniu 1521 roku kościół rzymskokatolicki oficjalnie ekskomunikował Lutra.
8 maja 1521 r., po kontynuacji przez Lutra odmowy wyrzeczenia się swoich tez, sejm robaków wydał edykt Worms, który zakazał pism Lutra i nazwał go heretykiem. W 1522 r. Rozpoczął nową religię, którą nazwał luteranizmem i zyskał poparcie w Niemczech. Ożenił się z byłą mniszką Katriną von Bora w 1525 roku, a para miała sześcioro dzieci. W 1533 został dziekanem teologii na Uniwersytecie w Wittenberdze. Zmarł 18 lutego 1546 r. W Eisleben w Niemczech.
