Te dwa rodzaje sztuki surrealizmu są abstrakcyjne i symboliczne. Graficzny surrealizm przedstawia realistyczne obrazy w nierealnym miejscu lub formie, podczas gdy drugi wykorzystuje naturalne, organiczne formy zamiast geometrycznych kształtów.
Surrealistyczni artyści byli pod wpływem Zygmunta Freuda i pragnęli przedstawić swoje nieświadome myśli i uczucia w swojej sztuce. Według Scholastica, surrealistyczny ruch artystyczny pojawił się w Europie w połowie lat dwudziestych i pozostał popularny do końca II wojny światowej. Surrealizm dzieli się następnie na dwie odmiany: abstrakcyjną i figuratywną. Surrealiści abstrakcyjni stosowali brak wyraźnej formy jako metody buntu przeciwko tradycyjnym technikom artystycznym. Ci artyści uważali, że bezkształtna sztuka jest jedynym prawdziwym sposobem obrazowania podświadomości. Natomiast graficzni surrealiści wierzyli, że wyobrażenia podświadomości mają znaczenie. Figuratywni artyści realistycznie przedstawili podświadome obrazy, aby lepiej poznać i zrozumieć ich znaczenie.
