Bernardo De Galvez był hiszpańskim wojskowym, który był atutem Stanów Zjednoczonych, pomagając młodemu rewolucyjnemu okrętowi wojennemu w dostawach wojennych z południa na północ wzdłuż rzeki Missisipi. Był także odpowiedzialny do gromadzenia sił od wolnych Afroamerykanów, Indian i innych Hiszpanów, aby pomóc Amerykanom, gdy Hiszpania przystąpiła do wojny.
Galvez urodził się w Macharaviaya, małej wiosce górskiej w Hiszpanii 23 lipca 1746 roku. Kiedy wybrał karierę wojskową, faktycznie podążał za rodzinną tradycją, ponieważ jego ojciec i wujowie byli wszyscy w wojsku. Był także zainteresowany doskonaleniem siebie jako liderem, więc przez całą karierę uczył się języka francuskiego i nauk wojskowych.
Galvez przeprowadził swoją pierwszą kampanię wojenną z Portugalią w czasie wojny siedmioletniej. Otrzymał tytuł gubernatora hiszpańskiej Luizjany, gdy miał zaledwie 29 lat. Jest on również uznawany za zwycięzcę bitwy pod Pensacola, która była "jedną z najdłuższych bitew rewolucji amerykańskiej", według US National Park Service, oraz odegrał kluczową rolę w zapewnieniu amerykańskiego zwycięstwa w wojnie. Zmarł 30 listopada 1786 r. I został pochowany w Hiszpanii obok swojego ojca. Otrzyma dwa miasta nazwane jego imieniem w Galveston w Teksasie i Galveston w stanie Luizjana.
