Mustangi pochodzą od koni przywiezionych do Ameryki Północnej przez hiszpańskich odkrywców w XVI wieku i były używane przez rdzennych Amerykanów i amerykańskich pionierów do pracy i transportu. Mimo że wiele mustangów żyje na wolności, są uważane za zdziczałe, ponieważ pochodzą z udomowionych zwierząt.
Dziś mustang jest uważany za rodzaj konia sam w sobie, ale pierwotnie nie był to gatunek. Była to nazwa dla bezpańskiego lub bezpańskiego konia. Pierwsze bzdury pochodziły z hiszpańskich zapasów przywiezionych do obu Ameryk. Te bzdury ostatecznie rozmnożyły się z koniami ćwierćfinałowymi, koniami pociągowymi i rasami, aby stworzyć odrębną rasę. Zarówno rdzenni Amerykanie, jak i pionierzy przygotowywali je do użytku na amerykańskim Zachodzie, ponieważ konie miały pewne pożądane cechy, takie jak krępe nogi, dużą szybkość i wysoką wytrzymałość. To czyniło z nich dobry wybór na długie podróże i ciężką pracę.
Mustangi mają od 56 do 60 cali wysokości i ważą około 800 funtów. Żyją głównie w zachodnich Stanach Zjednoczonych na terenach publicznych, w szczególności w Utah, Wyoming, Montanie, Oregon, Kalifornii, Arizonie, Idaho, Nevadzie, Północnej Dakocie i Nowym Meksyku. Jest kilka stada mustangów, które żyją na wyspach tuż przy wschodnim wybrzeżu, takich jak Assateague, Cumberland, Sable i Shakleford.