Plemniki delty to osadowe mokradła, które tworzą się przy ujściach rzek, gdzie prędkość wody ulega spowolnieniu. W miarę powstawania osadu trójkątne rzeźby terenu dzielą rzekę na dwa lub więcej kanałów.
Materiały zawieszone w rzece zależą od przepływu wody, aby utrzymać je w ruchu. Niewielkie zmniejszenie prędkości powoduje opadnięcie najcięższego osadu na dno rzeki, a gdy spowalnia, drobniejsze cząstki zaczynają osiadać w strumieniu. Najdelikatniejszy z mułów wędruje do jeziora lub oceanu, tworząc bogatą ziemię deltową. W miarę jak delty stają się większe, czasami odcinają przepływ rzeki, powodując cięcie nowych kanałów i tworzenie dodatkowych delt.
Delty, podobnie jak inne mokradła, są zróżnicowane w podtrzymywanych przez nie formach życia roślin i zwierząt. Pochłaniają wody powodziowe ze strumieni, a także burze z większej części wód. Służą one również jako filtry, absorbujące zanieczyszczenia z górnych warstw oraz chroniące jeziora i oceany.
Niektóre rzeki nie mają ukształtowań terenu delta. Niektóre poruszają się zbyt szybko, aby osady nie wypadły z zawieszenia. Inne, w tym rzeka Kolumbia, podlegają silnym falom, które uniemożliwiają tworzenie się osadów. Silne pływy, takie jak te w ujściu Amazonki, zapobiegają tworzeniu się delty.
