Formy terenu w Nowej Zelandii obejmują góry i wzniesienia, tonące baseny i doliny, wulkany, równiny, fiordy, jaskinie i płaskowyże. Nowa Zelandia znajduje się na aktywnej granicy tarczy. Bezustanna kompresja skorupy powoduje, że różne części kraju przemieszczają się w górę, w dół lub na boki. Dlatego w kraju istnieje wiele form lądowych.
Nowa Zelandia to kraj ośnieżonych gór i malowniczych krajobrazów z północy na południe. Położone wzdłuż Pierścienia Ognia w Nowej Zelandii obejmuje Alpy Południowe i wiele innych pasm górskich rozciągających się przez zachodnie części Wyspy Południowej. Znajduje się tam najwyższy punkt w kraju, Mount Cook (Aoraki), a także ponad 350 lodowców i szeroki wybór parków narodowych.
Na dalekim południu, w granicach Parku Narodowego Fiordland, wzdłuż Morza Tasmańskiego znajduje się postrzępione wybrzeże fiordów, zatoczek i zatok. Góry znalezione na Wyspie Północnej mają charakter wulkaniczny, a liczba pozostaje nadal aktywna. Na południowo-zachodnim krańcu wyspy Mount Taranaki (lub Mt Egmont) wznosi się na wysokość 8 261 stóp.
Szerokie równiny przybrzeżne otaczają większą część Wyspy Północnej. Wzdłuż centralnego zachodniego wybrzeża występują wapienne jaskinie, groty i podziemne rzeki. Wzdłuż północno-wschodniego wybrzeża Zatoki Wysp słynie z ponad 125 malowniczych wysp i zacisznych zatok.
