Systematyczna nazwa związku PbO to tlenek ołowiu (II). Ta substancja jest również powszechnie określana jako tlenek żelaza, tlenek ołowiu i tlenek żelaza.
Tlenek ołowiu (II) jest związkiem nieorganicznym, który może przyjmować dwie różne struktury krystaliczne lub polimorfy. Jedna struktura jest tetragonalna, a druga rombowa. Tlenek ołowiu (II) może być śmiertelny w przypadku połknięcia, a ekspozycja na tę substancję może być szkodliwa dla skóry, oczu, dziąseł, nerek, krwi, układu oddechowego i ośrodkowego układu nerwowego.
Większość metod wytwarzania tlenku ołowiu (II) wymaga utleniania ołowiu w bardzo wysokich temperaturach i jest używana do produkcji przemysłowego szkła i ceramiki przemysłowej.
