Pęcherz węchowy, czyli opuszka węchowa, jest strukturą mózgu, która otrzymuje wejście neuronalne z jamy nosowej, przetwarzając w ten sposób zmysł węchu, zgodnie z Encyclopedia Britannica. Receptory zapachowe jamy nosowej są połączone z węchową bańką przez aksony.
Żarówka węchowa znajduje się w przedniej części mózgu u wielu zwierząt, ale u ludzi znajduje się w dolnej części. Komórki wewnątrz jamy nosowej wykrywają nieprzyjemne zapachy w postaci cząstek chemicznych w powietrzu i wysyłają otrzymane informacje do opuszki węchowej. Uważa się, że cebulka węchowa odróżnia odory, wzmacnia wrażliwość na zapachy, identyfikuje ważne zapachy i wysyła informacje do wyższych poziomów mózgu w celu dalszego przetwarzania informacji, zgodnie z Wikipedii. Chociaż z jego budowy wynika, że opuszka węchowa mogła wykonywać wyłącznie te wszystkie zadania, naukowcy nie są pewni, czy to jedyna struktura w mózgu, która wykonuje te funkcje.
Żarówka węchowa składa się z pięciu warstw: warstwy komórek ziarnistych, wewnętrznej warstwy splotowatej, warstwy komórek mitralnych, zewnętrznej warstwy splotowatej i warstwy kłębuszkowej. Te warstwy są wymienione w kolejności od wewnętrznej do zewnętrznej, a każda wykonuje określone zadania związane z neuronowym przetwarzaniem zapachów, zgodnie z Wikipedii,
