Testy płomieniowe pomagają górnikom, geologom, chemikom i innym pokrewnym profesjonalistom zidentyfikować obecność pierwiastków chemicznych w próbce z wykorzystaniem spektrum emisji pierwiastka. Jony metali emitują określony kolor po podgrzaniu, co identyfikuje je w próbce. Testy płomienia nie mogą wykryć wszystkich elementów, a test wskazuje tylko obecność elementu, a nie jego stężenie.
Testy płomieniowe wykorzystują prosty sprzęt, dzięki czemu idealnie nadają się do pracy w terenie. Geolodzy używają testu płomienia do identyfikacji obecności metali. Naukowcy kryminalistyczni mogą używać testów płomieni na miejscu zbrodni do szybkiej analizy obecnych elementów. Górnicy używają testu do analizy próbek, szczególnie podczas poszukiwań. Testy płomieniowe stanowią dobre narzędzie dydaktyczne dla studentów chemii uczących się o widmach emisyjnych.
W przeciwieństwie do bardziej wyrafinowanych urządzeń spektrograficznych, test płomienia wymaga jedynie palnika gazowego, roztworu kwasu chlorowodorowego i drutu nichromowego do trzymania próbki. Proces jest prosty: zanurz drut nichromowy w roztworze kwasu i przytrzymaj go w płomieniu, aby usunąć wszelkie zanieczyszczenia, następnie przymocuj próbkę i przytrzymaj w płomieniu. Emitowane kolory pokazują, jakie jony metalu zawiera próbka. Na przykład, Copper emituje ciemnoniebieski, Sodium jasny pomarańczowy i prowadzić kolor szaro-biały. Tabela elementów i ich charakterystyczne kolory pomagają w identyfikacji.
Test płomienia ma jednak ograniczenia. Płomień emituje swój własny kolor i może zakłócać niektóre kolory widma, szczególnie pomarańczowe. Czasami filtr niebieskiego szkła kobaltowego pomaga testerom zidentyfikować różne odcienie pomarańczy. Nie można zidentyfikować stężeń, a wyniki testu zależą od wielkości próbki i powtarzanych testów w celu poprawy dokładności.
