U zwierząt, takich jak ludzie, odpadami oddychania tlenowego są woda i dwutlenek węgla, a produktem odpadowym beztlenowego oddychania jest kwas mlekowy. Oddychanie aerobowe to seria reakcji, w których występuje tlen spożywane w celu uwolnienia energii z glukozy. Oddech beztlenowy występuje wtedy, gdy w komórkach występuje zadeklarowany tlen.
Oddychanie aerobowe zachodzi głównie w obrębie mitochondriów w komórkach eukariotycznych, a energia znajdująca się w tych komórkach jest w postaci trifosforanu adenozyny (ATP). Oddychanie jest zasadniczo procesem produkcyjnym dla ATP. Podczas tego procesu glukoza przechodzi przez glikolizę, która tworzy pirogronian i ATP. Jeśli dostępny jest tlen, ten pirogronian jest natleniany, tworząc acetylo-CoA i przeniósł się do mitochondrium, gdzie wytwarza się więcej ATP i podaje się zarówno wodę, jak i dwutlenek węgla. Zarówno woda, jak i dwutlenek węgla łączą się, tworząc kwas karbolowy, który pomaga utrzymać poziom pH krwi.
Jeśli po glikolizie nie ma tlenu dostępnego dla pirogronianu, pirogronian wchodzi w proces fermentacji. Nazywa się to oddychaniem beztlenowym i stosuje się je, gdy komórki mięśniowe wyczerpały dopływ tlenu. Podczas oddychania tlenowego można wytworzyć do 38 ATP; jednak w oddychaniu beztlenowym wytwarzane są tylko dwie. Gdy tlen jest znów dostępny, NAD + w komórce tworzy wodór w kwasie mlekowym, aby utworzyć więcej ATP.
