Organizmy kolonialne to w rzeczywistości grupy pojedynczych organizmów o bliskim, zależnym związku z innymi organizmami w kolonii, często z każdym członkiem posiadającym bardzo specyficzną specjalizację, która sprawia, że nie są w stanie przetrwać samodzielnie. członkowie mogą być organizmami wielokomórkowymi lub organizmami jednokomórkowymi.
Organizmy kolonialne czerpią korzyści z ich organizacji dzięki większej ochronie lub możliwości złowienia większej ofiary niż mógłby to zrobić pojedynczy członek. Chociaż opis ten jest zwykle stosowany do żywych organizmów, owady, takie jak pszczoły miodne i mrówki, które żyją w koloniach zależnych od siebie, są czasami uważane za organizmy kolonialne.
Niektóre z najbardziej złożonych przykładów organizmów kolonialnych to siphonofory, takie jak portugalski człowiek wojny. Są one najbliżej spokrewnione z meduzami i ukwiałami morskimi, które są prawdziwymi indywidualnymi organizmami. Te organizmy kolonialne wykazują bardzo wysoki poziom specjalizacji w swoich indywidualnych członkach, znanych jako zooloidy. Portugalski człowiek wojny ma cztery różne rodzaje zooidów, z których każdy pełni szczególną funkcję dla organizmów kolonialnych, których inni nie potrafią. Jeden rodzaj zooid zapewnia napęd kolonii, podczas gdy inny jest w stanie spożywać i trawić produkty spożywcze. Żyją ze sobą, dzieląc się żywieniem.
