Dowody popierające teorię Wielkiego Wybuchu obejmują obecność kosmicznego mikrofalowego promieniowania tła, wizualną obserwację obiektów o czerwonym przesunięciu i bogactwo pierwotnych elementów znalezionych w całym wszechświecie. Teoria Wielkiego Wybuchu jest dominującym modelem kosmologicznym dla wszechświata.
Wsparcie dla teorii Wielkiego Wybuchu sugeruje, że wszystkie galaktyki oddalają się od Drogi Mlecznej, sugerując, że wszechświat powstał z pojedynczego punktu. Kolejnym faktem wspierającym tę teorię jest obfitość i kompozycja elementów w obserwowalnym Wszechświecie. Stosunek wodoru, helu i innych pierwiastków sugeruje, że cały Wszechświat był kiedyś bardzo gęsty, co spowodowało połączenie wodoru w lżejsze pierwiastki, tak jakby stanowiły rdzeń jednej gwiazdy. Teoria Wielkiego Wybuchu wiąże się również z ogromną emisją promieniowania sprzed miliardów lat, którą można wykryć i zmierzyć jeszcze w 2015 roku.
Teoria Wielkiego Wybuchu stwierdza, że wszechświat rozszerzył się z punktu bardzo wysokiej temperatury i gęstości. Teoria ta zapewnia również wyczerpujące wyjaśnienie szerokiej gamy zjawisk, które obejmują obecność elementów świetlnych, struktur o dużej skali w obserwowalnym Wszechświecie i naukową zasadę znaną jako prawo Hubble'a. Teorię Wielkiego Wybuchu po raz pierwszy zaproponował w 1927 r. Georges Lemaître.
