Reakcje żelaza lub cynku w połączeniu z kwasem chlorowodorowym są dwoma pierwszymi przykładami pojedynczych reakcji wymiany, znanych również jako reakcje pojedynczego przemieszczenia lub podstawienia. W tych reakcjach jeden element łączy się ze związkiem, gdzie pojedynczy element zastępuje jeden z pozostałych elementów w związku.
Pojedyncze reakcje wymiany zawsze zaczynają się i kończą od związku i pojedynczego elementu. W przykładowych reakcjach cynku lub żelaza łączących się z kwasem chlorowodorowym, metal zastępuje wodór w kwasie chlorowodorowym, wytwarzając cynk lub chlorek żelaza i wodór.
Pojedyncze reakcje wymiany mogą wystąpić tylko wtedy, gdy bardziej reaktywny element zastępuje mniej reaktywny element. W przykładach cynk i żelazo są bardziej reaktywne niż wodór i tym samym zajmują jego miejsce w związku. Większość pojedynczych reakcji wymiany występuje, gdy element metaliczny jest umieszczony w roztworze wodnym. W celu określenia, czy ten rodzaj reakcji może wystąpić, należy przyjrzeć się tabeli reaktywności poszczególnych elementów, aby zdecydować, czy pojedynczy element jest bardziej reaktywny niż pierwiastki w związku. Ponieważ mniej reaktywny pierwiastek nie może odzyskać swojego miejsca z bardziej reaktywnego pierwiastka, ten typ reakcji jest zawsze nieodwracalny.
