W przyrodzie istnieje wiele przykładów działania sił magnetycznych. Jednym z najprostszych jest umieszczenie dwóch magnesów blisko siebie. Jeśli dwie strony z podobnymi ładunkami są umieszczone blisko siebie, odpychają się nawzajem. Jeśli różne strony są umieszczone blisko siebie, przyciągają się nawzajem.
Encyklopedia Britannica definiuje siłę magnetyczną jako interakcję pomiędzy naładowanymi elektrycznie cząstkami, która powoduje przyciąganie lub odpychanie. Oprócz wyżej wspomnianej siły wśród magnesów, siła magnetyczna jest widoczna w wielu codziennych sytuacjach, w tym w działaniu w silnikach elektrycznych. Najbardziej stałym przykładem siły magnetycznej jest siła wywierana przez Ziemię. To pole odpowiada za wiele istotnych funkcji, w tym działanie kompasów i ochronę przed szkodliwymi promieniami słońca.
W fizyce magnetyzm jest uważany za siłę dalekiego zasięgu. Jest to jedna z dwóch głównych sił dalekiego zasięgu, wraz z grawitacją. Różnica między siłami dalekiego zasięgu i siłami regularnymi polega na tym, że zawsze należy brać pod uwagę siły dalekiego zasięgu, niezależnie od odległości fizycznej. W przeciwieństwie do innych sił, które mogą oddziaływać na obiekt, grawitacja i magnetyzm nigdy nie są równe zeru. Inne siły, takie jak napięcie lub tarcie, muszą stykać się z obiektem, aby uzyskać efekt.
