Nie poddające się recyklingowi tworzywa sztuczne obejmują większość poliolefin, takich jak polistyren i polietylen, polichlorek winylu, większość polipropylenu i różne tworzywa sztuczne, takie jak bisfenol-A. Numery od trzech do siedmiu wytłoczonych produktów mogą identyfikować te tworzywa sztuczne, chociaż niektóre Społeczności przyjmują teraz do recyklingu niektóre z czterech polietylenu i pięć polipropylenowych tworzyw sztucznych.
Niektóre przykłady nienadających się do recyklingu tworzyw sztucznych to torby plastikowe, folia bąbelkowa, styropian, przezroczysta folia z tworzywa sztucznego i plastik stosowany do pakowania pudełek na zboże, pojedynczych plastrów sera, torebek na chipsy i papierków. Plastikowe pierścienie zawierające sześciopak piwa lub butelek po napojach i puszkach również nie nadają się do recyklingu.
W niektórych przypadkach tworzywa sztuczne nie wytwarzają wystarczającej ilości materiału wielokrotnego użytku, aby recykling był ekonomicznie opłacalny, lub nie ma rynku dla określonego rodzaju tworzywa sztucznego. Niektóre tworzywa sztuczne nie mieszają się z innymi, a składniki oddzielają się, podobnie jak olej i woda. Inne rodzaje tworzyw sztucznych są wytwarzane za pomocą technik polimeryzacji, które wiążą barwniki i inne chemikalia z rzeczywistymi cząsteczkami, uniemożliwiając lub kosztując usunięcie zanieczyszczeń.
