Dwa główne rodzaje ubóstwa to ubóstwo absolutne i względne ubóstwo. Absolutne ubóstwo definiuje się jako brak podstawowych środków do przetrwania. Względne ubóstwo występuje wtedy, gdy dochody i sposób życia rodziny spadają poniżej ogólnego poziomu życia określonego przez społeczeństwo.
Absolutne ubóstwo oznacza brak zaspokojenia podstawowych potrzeb w zakresie przetrwania, takich jak jedzenie, odzież i schronienie. Ludzie żyjący w skrajnym ubóstwie często nie mają dostępu do czystej wody i bezpiecznego środowiska życia. Życie w skrajnym ubóstwie oznacza także brak odzieży i lekarstw.
Względne warunki ubóstwa prowadzą do niekorzystnych warunków poprzez bezrobocie, niskie dochody, słabą opiekę zdrowotną i brak wykształcenia.