Celuloza i amyloza są ważnymi cząsteczkami organicznymi produkowanymi przez rośliny, ale celuloza jest wykorzystywana głównie do pełnienia roli strukturalnej. Amyloza służy do przechowywania cukru wytwarzanego w procesie fotosyntezy.
Celuloza jest podstawowym składnikiem wyróżniającej cechy komórek roślinnych, ściany komórkowej. Ściany komórkowe utrzymują sztywność komórek roślinnych i umożliwiają wzrostowi roślin i mają dostęp do światła słonecznego nawet w zatłoczonych warunkach, takich jak dno lasu. Celuloza związana w innej organicznej cząsteczce zwana liginą jest tym, co sprawia, że drewno z drzew jest tak silne.
Amyloza jest podstawowym składnikiem skrobi. Stanowi około 30 procent wagowych skrobi. Ma wydłużoną strukturę molekularną, która ma tendencję do wiązania wody, co czyni ją doskonałą do tworzenia żeli. Inny składnik skrobi, amylopektyna, jest również chłonny, ale gdy absorbuje wodę, ma skłonność do pęcznienia zamiast zagęszczania roztworu. Obie cząsteczki są używane do przechowywania cukru wewnątrz pustek roślinnych, gdy światło słoneczne nie jest tak łatwo dostępne.
Zarówno celuloza, jak i amyloza są złożonymi węglowodanami. W celulozie łańcuchy węglowodanowe są ułożone w krzyżową siatkę długich cząsteczek, takich jak belki wewnątrz stalowego budynku. Amyloza tworzy długie nierozgałęzione łańcuchy, które mają skłonność do skręcania w sztywne helisy. Obie cząsteczki mogą być używane jako źródła pożywienia, ale ludziom brakuje odpowiednich enzymów do rozbijania celulozy. Inne zwierzęta, w tym termity, są w stanie konsumować węglowodany celulozowe.
