Cnidarians mają grupy podobnych komórek, które pracują razem jako tkanki, podczas gdy gąbki nie mają tkanek, tylko rozłączone regiony wyspecjalizowanych komórek. Każda grupa ma typ komórki unikalny dla ich grupy: Gąbki mają kołnierz komórki, a cnidarians mają nematocysty. Żadne gąbki nie są w stanie poruszać się jak dorośli, podczas gdy niektóre cnidarians poruszają się jako dorośli.
Gąbki używają komórek obojczyka do karmienia filtrem, przepychania wody przez pory na swojej powierzchni i wychwytywania małych cząstek pokarmu. Nematocysty Cnidarians są również używane do zbierania żywności, ale mają bardzo odmienną strukturę. Nematocysty znajdują się w mackach szpakarskich, a każda z nich jest komórką z nawiniętą nicią kolczastą. W kontakcie z innym zwierzęciem nicieni wyrzucają te kolczaste nitki, które zawierają śmiertelne trucizny. Podczas gdy niektóre karmniki są również karmnikami filtrującymi, wiele gatunków jest w stanie złowić znacznie większą zdobycz.
Gąbki różnią się złożonością, ale wszystkie mają powierzchownie podobne plany ciała, ze sztywnymi ścianami ciała wypełnionymi porami, które prowadzą do centralnych komór. Woda jest pompowana do tych komór i ucieka przez jeden lub więcej większych otworów. Cnidarians mają nieco bardziej powierzchowne zróżnicowanie, chociaż wszystkie posiadają macki. Cnidarianie przyjmują dwie postacie: meduzy i polipy. Meduże to zaokrąglone, swobodnie unoszące się formy, takie jak meduzy i wiszące pod nimi macki. Polipy to podobne do łodygi ciała, takie jak ukwiały, które mają wystające powyżej macki.
