Nie ma siedmiu poziomów tygrysich klasyfikacji czy podgatunków, ale sześć, i są to tygrysy sumatrzański, amurski, bengalski, indochiński, południowowiosenny i malajski. dodatkowo trzy inne podgatunki wyginęły w XX wiek: tygrysy balijskie, kaspijskie i jawajskie.
Największy podgatunek tygrysa, Amur lub tygrys syberyjski, którego samce osiągają ponad 600 funtów, zamieszkuje rosyjski Daleki Wschód i graniczne obszary Chin i Korei Północnej. Niemalże wymarły w latach 40. XX w., W związku z wysiłkami konserwatorskimi ze strony Rosji, od 2014 r. Populacja osiąga ponad 400. Drugi co do wielkości gatunek, tygrys bengalski, jest najliczniejszy z około 2500 dorosłymi na wolności. Występuje głównie w Indiach, ale także w Nepalu, Bhutanie, Bangladeszu, Chinach i Birmie. Indonezyjski tygrys znajduje się w górzystych częściach Tajlandii, Wietnamu, Kambodży, Laosu, Chin i Birmy. Ma największy obszar siedlisk wszystkich gatunków tygrysów, ale od 2014 r. Pozostało tylko około 350 osobników.
Tygrys malajski, znaleziony tylko na półwyspie malajskim, okazał się być osobnym gatunkiem w 2004 roku z powodu genetycznej analizy DNA. Tylko około 500 dorosłych przeżywa na wolności. Tygrys południowo-chiński jest uważany za jedno z 10 najbardziej zagrożonych zwierząt na świecie. W 2014 r. Tylko około 65 osób przebywało w niewoli, a od 25 lat nie obserwowano ich dziko. Tygrys sumatrzański, najmniejszy z gatunków Tygrysów, ma około 400 osobników, które można znaleźć w parkach narodowych na wyspie Sumatra w Indonezji.
