Głównym źródłem przyciągania między dwoma metalami lub przyczepnością jest to, co powoduje tarcie, a każdy wzrost tarcia wymaga zwiększenia przyczepności. Tarcie samo w sobie jest siłą oporu przeciwko dwóm przedmiotom jako jednemu obiekt ślizga się lub przewraca nad innym. Ta siła zwiększa ilość energii potrzebnej do przesunięcia obiektu o określoną odległość.
Zwiększenie tarcia może być spowodowane zmianą powierzchni przedmiotowych obiektów lub zwiększeniem ciśnienia lub objętości gazów lub cieczy otaczających je. Warunki atmosferyczne mogą zwiększyć tarcie o niewielką ilość. Obiekt o wyższej masie w większym stopniu podlega wpływowi grawitacji, zwiększając jej obciążenie i ilość tarcia, jaką stawia na wszystko, przeciwko czemu się porusza. Przedmioty o odpowiedniej wielkości rozpadają się w ziemskiej atmosferze, ponieważ tarcie tworzy ciepło i opór, który niszczy obiekt.
Tarcie jako siła nie zawsze jest czynnikiem w ruchu przedmiotów. W próżni przestrzeni obiekt może być w ruchu przez długi czas bez odczuwania tarcia, pozwalając obiektowi poruszać się ze stałą prędkością w jednym kierunku, aż napotka przeszkodę. Tarcie jest wprowadzane tylko wtedy, gdy obiekt ten spotyka się z masą innego obiektu.
