Główną wadą transmisji mikrofalowej jest to, że wieże mikrofalowe mogą wymieniać dane tylko wtedy, gdy mają wyraźną linię widoczności między nimi bez przeszkód, takich jak budynki, wzgórza lub drzewa na drodze. Inne wady obejmują pochłanianie sygnału przez atmosferę, interferencje i koszty pogodowe.
Sygnały mikrofalowe zwykle przemieszczają się w linii prostej od nadajnika do odbiornika. Jeżeli sygnały przechodzą przez obszary powietrza o różnych gęstościach, tak jak podczas przekraczania części wód, sygnały lekko zginają się. Zamiast docierać do odbiornika, niektóre sygnały są absorbowane do atmosfery, a utracone sygnały wpływają na jakość transmisji. Sygnały mikrofalowe mogą również zostać dotknięte przez ulewny deszcz, grad i śnieg. W szczególności kropelki deszczu i grad są mniej więcej tej samej wielkości co fale mikrofalowe o wysokiej częstotliwości. Burza może zablokować komunikację mikrofalową, tworząc problem zwany zanikaniem deszczu. Inną wadą transmisji mikrofalowej jest koszt wież, które są drogie w budowie.
Zaletą transmisji mikrofalowej jest to, że zamiast używać kabli lub innych fizycznych przewodów, wykorzystuje fale elektromagnetyczne o małych długościach fal. Wielkość długości fali pozwala nadajnikowi skierować mikrofale do odbiornika w wąskiej wiązce, poprawiając wydajność. Co więcej, wysoka częstotliwość mikrofal oznacza, że wiązka mikrofalowa ma bardzo dużą pojemność informacyjną.
