Satelitarne częstotliwości połączenia w górę i w dół różnią się w zależności od źródła nadawania, ale wszystkie muszą się różnić od siebie, aby uniknąć zakłóceń podczas transmisji. Jest to spowodowane kształtami fal powstałymi podczas transmisji sygnału, ponieważ identyczne transmisje częstotliwości zakłócają odległość i klarowność sygnału.
W sumie istnieją cztery powszechnie stosowane pasma transmisji satelitarnej. Są to: Ka, Ku, X i C. Transmisje konsumenckie i spółki publiczne działają w oparciu o pasma Ka i Ku, które działają od 10,9 do 20 gigaherców w dół. Jest to określane jako pasmo wysokiej częstotliwości transmisji fal radiowych, ponieważ fale wykorzystywane do przesyłania sygnałów są bardzo blisko siebie.
Pasmo przenoszenia w dolnym paśmie częstotliwości, w zakresie od 7,25 do 7,75 GHz, jest sygnałem o niskiej częstotliwości wykorzystywanym głównie przez siły wojskowe do komunikacji dalekiego zasięgu. Wreszcie, na najniższym końcu zasięgu transmisji satelitarnej, pasmo C działa w zakresie od 3,7 do 4,2 GHz i jest idealne do transmisji głosu i danych, ponieważ jego niższa częstotliwość sprawia, że jest on mniej podatny na niekorzystne warunki pogodowe. Każda z nich ma własną dedykowaną częstotliwość łącza w górę, która nie jest wykorzystywana przez żadne inne źródło transmisji. To pozwala im skutecznie odbierać i retransmitować informacje bez ryzyka nakładania się lub mieszanego odbioru z innych pasm sygnału.
