Indyjskie kobiety z północno-zachodniego wybrzeża nosiły spódnice z kory, a mężczyźni często chodzili nago. Mężczyźni mieli na sobie tylko okrycie, gdy była zimna.
Rdzenni Amerykanie z północno-zachodniego wybrzeża mieszkali wzdłuż Oceanu Spokojnego, od południowej Alaski, poprzez kanadyjską prowincję Kolumbii Brytyjskiej, do Waszyngtonu i Oregonu. Słynne plemiona Indian północno-zachodnich obejmowały Haidę, Chinook, Coast Salish, Eyak, Tlingit, Chimakum i Tillamook. Na ich sposób życia wpłynął klimat, ziemia i bogate zasoby naturalne dostępne w okolicy. Rolnictwo i łowiectwo były głównym źródłem utrzymania. Język, handel walutami, religiami i ceremoniami były ważnymi aspektami kultury Indian północno-zachodnich.
Jednym z najbogatszych zasobów naturalnych występujących w przybrzeżnych regionach północno-zachodniej Ameryki był czerwony cedr. Kobiety zrobiły spódnice z kory używając zmiękczonego drewna drzewa cedrowego. Ubrania w niskich temperaturach zrobiono z wewnętrznej kory drzewa. Inne materiały odzieżowe obejmowały skórę zwierzęcą i wełnę.
Indianie z Północno-zachodniego wybrzeża nosili również biżuterię. Naszyjniki wykonane z zębów bobra, muszli małży, pazurów niedźwiedzi i albacore były stale wyświetlane jako symbole bogactwa. Podczas tradycyjnych ceremonii tancerze często nosili maski zwierząt, malowali ciało i ozdabiali się piórami.
