Najwcześniejsi myśliwi używali prostych drewnianych patyczków zaostrzonych w włócznie, a następnie zaczęli używać kamiennych zakończeń między 500 000 a 300 000 lat temu. Pierwotne kamienne narzędzia były używane do rzeźnicowania zwierząt około 2,6 miliona lat temu, ale większość naukowców uważa, że pierwsi ludzie byli padlinożercami.
Najwcześniejsze dowody, że ludzie polują na duże zwierzęta, pochodzą sprzed około 500 000 lat, co jest zbieżne z wiekiem pierwszego znalezionego kamienia. Około 100 000 lat temu ludzie doświadczyli szerokiego wzrostu użycia narzędzi i zaczęli wytwarzać różne narzędzia z kości, kości słoniowej, poroża i innych materiałów. Wcześniej wszystkie narzędzia były tylko z grubsza rzeźbione lub wyrywane z kamienia.
Ta nagła eksplozja technologiczna doprowadziła do tego, że ludzie zaczęli produkować o wiele bardziej skuteczne narzędzia i broń, w tym igły i szydła. Narzędzia te były szczególnie ważne przy opracowywaniu odzieży, ponieważ umożliwiły zeszycie skóry, futra i innych materiałów. Doprowadziło to również do pierwszych udokumentowanych faktycznych połowów, ponieważ ludzie zaczęli robić haczyki na ryby z kości.
Chociaż pierwsze włócznie były długimi kijami używanymi do pchania zwierząt, z biegiem czasu ludzie rozwinęli bardziej zaawansowaną broń. Dzięki tym postępom powstały topory, rzucanie włóczniami, a ostatecznie łuk i strzała.
