Wiersz Katherine Philips, "Państwo zamężne", mówi kobietom, że małżeństwo nie jest automatycznym biletem do szczęścia. Autor mówi kobietom, że nie powinny pozwalać, by ich przekonania religijne sprawiały, że czuły się jak gdyby ich obowiązkiem było znalezienie mężczyzny do małżeństwa.
Wiersz ten pochodzi z XVII wieku, kiedy kobiety wychodziły za mąż, miały dzieci i zajmowały się domem. Sugestia Philipsa, że kobiety tego nie robią była bardzo radykalna w tym okresie. Posunęła się nawet do wniosku, że posiadanie dzieci i męża stanowi obciążenie dla kobiety, więc jeśli kobieta chce być szczęśliwa, powinna pozostać samotna.
