Kiedy temperatura protostaru wzrasta powyżej 10 000 000 K, staje się prawdziwą gwiazdą. W tej temperaturze zaczyna się fuzja wodoru. Fuzja podgrzewa gwiazdę, zaciska rdzeń i powoduje, że gwiazda emituje światło. Protostar musi mieć 0,08 masy Słońca, aby stać się gwiazdą.
Protostar zaczyna się jak chmura gazu. Ponieważ jego wysoka grawitacja powoduje, że chmura się zawala, zaczyna się obracać i wytwarza pole magnetyczne. W tym momencie protostar jest zwykle ukrywany przez chmury gazu. Gdy pole magnetyczne wytwarza gwiezdny wiatr, wydmuchuje on gaz i cząstki, odsłaniając gwiazdę tworzącą.
