Rewolucjonista jakobiński, który przewodził panowaniu terrorystów, to Maximilien Robespierre. Początkowo Robespierre sprzeciwiał się stosowaniu kary śmierci, ale kontrrewolucyjne powstania spowodowały, że wykonał egzekucje jako środek postępu rewolucji francuskiej. .
Maximilien Robespierre rozpoczął życie w Arras, ale uczęszczał do gimnazjum w Paryżu. Chociaż pochodził z burżuazyjnego pochodzenia, zajął radykalne stanowisko w sprawie praw obywateli Francji. Podczas gdy niektóre osoby popierające rewolucję francuską nie wierzyły w przyznawanie praw tym, którzy nie posiadali ziemi, Robespierre to zrobił. Jako taki był uważany za skrajnie lewicowego członka ruchu.
Robespierre po raz pierwszy zaangażował się w ruch rewolucyjny, kiedy miał około trzydziestu lat. Chociaż próbował ustanowić monarchię konstytucyjną ze swoimi współczesnymi, polityczne i ekonomiczne państwo Francji poważnie zmniejszyło się w latach 1789-1792. Kiedy rewolucja nie przyniosła pożytku ogółowi ludności, wybuchły powstania wzywające do absolutnego zakończenia monarchii. Od 1792 r. Do 1793 r. Francja angażowała się w wojny za granicą, aw kraju dochodziło do ruchów kontrrewolucyjnych. Kiedy ludność Francji stała się niespokojna z powodu braku postępu, poparli oni użycie jakobinów zamiast przewodzić rewolucji. Robespierre zmienił swoje stanowisko w sprawie kary śmierci i zaczął wspierać egzekucje, o które wydawał się wzywać kraj.
Pomiędzy czerwcem 1793 r. a wrześniem 1794 r. ponad 16 000 osób stało w obliczu egzekucji w postaci gilotyny i masowych pobić. Panowanie terroru dobiegło końca, kiedy sam Robespierre został stracony.