Chociaż William Playfair jest często uznawany za twórcę pierwszego wykresu słupkowego około 1780 r., Nicole Oresme wykorzystała graficzną ilustrację planarną w XIV-wiecznej pracy, aby zademonstrować przyspieszenie obiektu w czasie. Ze względu na podobieństwa w ilustracjach Oresme do nowoczesnych wykresów słupkowych, jego użycie można uznać za prekursor obecnego sposobu używania elementów wizualnych do wyświetlania informacji liczbowych. Joseph Priestly, inny wczesny zwolennik wykorzystywania obrazów wizualnych do przekazywania koncepcji liczbowych, opublikował typ wykresu z osi czasu z 1765 roku, który zawierał pręty o różnej długości.
Wykres używany przez Playfair około 20 lat po Kapłaństwie był pierwszym, który podzielił dane liczbowe na dyskretne grupy. Ta szczególna cecha pracy Playfair jest tym, co przyniosło mu większe uznanie za wizualne przedstawienie danych. Playfair był prawdopodobnie zainspirowany recenzją wcześniejszego dokumentu Priestly'ego. Ponad 100 publikacji przypisuje się Playfair, ale w niektórych swoich przedsiębiorstwach naruszył prawo i umarł w biedzie. Jego style wykresów i wykresów pozostały jednak w użyciu.
