Theodore Roosevelt wystąpił przeciwko Altonowi Parkerowi w wyborach prezydenckich w 1904 roku. Roosevelt był urzędującym prezydentem, przejął prezydenturę, gdy William McKinley został zamordowany.
Roosevelt był jednomyślnym kandydatem Partii Republikańskiej w 1904 r. Demokratyczny kandydat Alton Parker był naczelnym sędzią Sądu Apelacyjnego w Nowym Jorku. Roosevelt wygrał w osuwisku, 336 głosów wyborczych do 140.
Roosevelt opuścił biuro w 1909 r., ale ponownie wrócił do polityki w 1912 r., kiedy ponownie kandydował na prezydenta. Nie uzyskał republikańskiej nominacji, więc kandydował na progresywnego kandydata. Nazwał swoją nową partię polityczną Partią Bull Moose. Jego kandydatura na prezydenta zakończyła się niepowodzeniem, częściowo z powodu zamachu na późną kampanię.
