Bitwa nad Atlantykiem została ostatecznie wygrana przez aliantów podczas II Wojny Światowej, głównie z powodu całkowitego poddania się Niemcom. Bardziej właściwie określona kampania, ta "bitwa" trwała od 1939 r. do końca wojny w 1945 roku.
W ciągu tych sześciu lat "paczki wilków" niemieckich okrętów podwodnych przeszukiwały Ocean Atlantycki, szukając konwojów aliantów transportujących wojska i sprzęt lub zaopatrujących oblężoną Wielką Brytanię i Związek Radziecki. Kiedy statek został zauważony, U-Booty zbiegły się na niego jak stado wilków, by zatopić, co się dało. W czasie największego sukcesu Niemców w 1942 roku, zatopili oni 1664 statki sprzymierzone, w większości obsadzone przez brytyjską flotę handlową. Samoloty przeciwpodwodne, ulepszona taktyka lotniskowców i ulepszona technologia radarowa przyczyniły się do rosnących zwycięstw Sojuszu nad tą taktyką.
