Choć wynalazca pierwszego bębna jest nieznany, bębny najpierw zostały zagrane w okolicach 6000 B.C. w Mezopotamii przez starożytnych Babilończyków i Sumerów. Bębny mogły być używane wcześniej przez ludzi przedkol cywilizowanych, ale nie ma bezpośrednich dowodów.
Pierwszym perkusistą wymienianym z imienia w historii ludzkości jest Lipusziau, kobieta z Ur w Mezopotamii, która była głową Ekishnugala, najważniejszej świątyni Ur. Widać ją w reliefach z okrągłym bębnem, balag-di.
Pierwsze rytmiczne bicie przedmiotów prawdopodobnie pochodzi od małp i innych naczelnych, które obserwowano rytmicznie i dźwięcznie z ich głosami i przedmiotami do komunikacji. To odkrycie skłoniło naukowców do spekulacji, że może istnieć wspólne pochodzenie gestów dla mowy i muzyki wśród wszystkich naczelnych, w tym ludzi.