Dwa główne typy zasad stosowanych w środkach zobojętniających kwas solny to węglany i wodorotlenki. Są to słabe zasady, które służą do neutralizacji kwasowości żołądka.
Przykłady powszechnych zasad zobojętniających kwasy obejmują wodorotlenek glinu, węglan magnezu i wodorowęglan sodu.
Zasady wchodzą w interakcję z kwasem chlorowodorowym w celu wytworzenia wody, dwutlenku węgla lub obu. Reakcja eliminuje również chlorekowy składnik kwasu chlorowodorowego. Na przykład węglan magnezu reaguje z kwasem chlorowodorowym w celu wytworzenia chlorku magnezu, wody i dwutlenku węgla.
Zmniejsza to dostępność kwasu solnego w żołądku. W rezultacie ryzyko ponownego wystąpienia refluksu z powrotem do przełyku jest mniejsze, ponieważ powoduje zgagę.
