Pionierzy polowali na wiele rdzennych gatunków dzikich zwierząt w amerykańskiej strefie granicznej, takich jak jelenie, przepiórki, gołębie i bawoły. Złapali również ryby w rzekach i jeziorach, z których wszystkie wykorzystywali do jedzenia. Ponieważ w tamtym czasie było niewiele sklepów, polowanie było jednym z głównych źródeł żywności dla pionierów.
Odkąd ziemia, na której osiedlili się pionierzy, była słabo rozwinięta, uciekali się głównie do polowania na dzikie zwierzęta za jedzenie, ponieważ przygotowanie długich terenów do sadzenia zajęło dużo czasu. Przygotowanie ich zabójcy do konsumpcji było dla nich zarówno sztuką, jak i obowiązkiem i wymagało umiejętności prawidłowego działania.
Amerykańscy pionierzy to ludzie, którzy wyemigrowali na zachód, aby dołączyć do osadnictwa i rozwoju dzikich obszarów amerykańskiej granicy. Mówi się, że pionierzy sięgają czasów lądowania Krzysztofa Kolumba w 1492 roku, aż do XX wieku.
Termin ten był używany szczególnie dla ludzi, którzy osiedlili się na terytoriach, które nie zostały wcześniej osiedlone lub rozwinięte przez jakiekolwiek społeczeństwo europejskie lub amerykańskie, chociaż większość tych terytoriów była własnością wczesnych rdzennych Amerykanów, którzy nie lubili ludzi, którzy twierdzili, że ich ziemie ale rzadko atakowany, chyba że osadnicy sprowokowali ich.