Absorbancja i przepuszczalność są odwrotnie proporcjonalne do siebie. Zgodnie z prawem piwa większa ilość światła przesyłana przez próbkę odpowiada mniejszej ilości światła wchłoniętego przez próbkę.
Absorbancja i przepuszczalność to parametry określające, ile światła jest pochłaniane i przesyłane dla określonej grubości materiału. Oba parametry są obliczane dla światła monochromatycznego, ponieważ materiały wchodzą w interakcję w różny sposób z różną długością fali światła.
Monochromatyczne źródło mocy promieniowania (Po) świeci na próbce o grubości (t). Jeżeli wiązka promieniowania opuszczająca próbkę ma moc promieniowania P, transmitancja próbki jest obliczana jako: T = P /Po. Procentową transmitancję,% T, można znaleźć przez pomnożenie tej wartości przez 100.
Absorbancję można znaleźć za pomocą wzoru A = 2-log (% T). Wraz ze wzrostem przepuszczalności, transmitancja proporcjonalna odpowiednio wzrasta, powodując zmniejszenie absorbancji.
Absorbancja jest również nazywana gęstością optyczną, ponieważ jest wskaźnikiem, jak dobrze materiał jest w stanie zatrzymać światło. Materiały o niskiej absorbancji w pewnej długości fali są uważane za przezroczyste w tej długości fali. Tymczasem materiały o wysokiej absorbancji w długości fali są nieprzezroczyste dla tej długości fali. Materiały mogą być dostosowane indywidualnie do pochłaniania w jednej długości fali, a przezroczyste w innym. Przykładem jest szkło szklarniowe, które jest przezroczyste dla światła widzialnego i nieprzejrzyste dla promieniowania podczerwonego.
