Renesans był kulturową erą zrodzoną w dużej mierze z humanizmu, jak twierdzi Boston University. Pojęcie indywidualizmu, które było ściśle związane z myślą humanistyczną, miało głęboki wpływ na ruch renesansowy, zachęcając jednostkę do rozkwitu we wszystkich dziedzinach życia.
Przed renesansem Włochy i znaczna część Europy były zakorzenione w perspektywie średniowiecza, według doniesień Uniwersytetu Bostońskiego, że człowiek jest nadszarpnięty, niegodny i niegodny. Ten punkt widzenia doprowadził do zaabsorbowania hierarchiami politycznymi i religijnymi, które w dużym stopniu kontrastują z indywidualistyczną mentalnością renesansu. Zamiast koncentrować się na zbiorowym dobru poprzez indywidualne poświęcenie, indywidualizm pojawił się z przekonaniem, że indywidualne talenty i umysły powinny zostać podniesione, zgodnie z HistoryDoctor.net.
Według Uniwersytetu w Bostonie indywidualizm był nierozerwalnie związany z humanizmem i pragnieniem dążenia do edukacji w dziedzinie sztuki i nauk humanistycznych. Te zainteresowania z kolei zachęciły do ponownego zainteresowania indywidualnymi zdolnościami i osiągnięciami jednostki. Indywidualizm pozwolił naukowcom, wynalazcom, artystom, muzykom i filozofom rozkwitnąć, zachęcając ich do tworzenia pracy dla dobra i radości społeczeństwa. Uniwersytet w Bostonie wyjaśnia również, że koncepcja indywidualizmu dała początek idei Człowieka Renesansu, kogoś, kto jest zdolny i kompetentny we wszystkim.
