Miasto Timbuktu jest najlepiej znane z handlu złotem, solą i szkołami wyższymi. Niektórzy ludzie nazywali to nawet "Złotym Miastem" z tego powodu. Od XIII do XVII wieku Timbuktu był centrum nauki w świecie islamskim. Stało się tak w wyniku boomu finansowego w rozwoju miasta w XIII i XIV wieku.
Timbuktu był tak sławny ze swojego bogactwa i złota, że kilka eksploracji europejskich zostało zaplanowanych na Zachodnim Wybrzeżu Afryki w celu zbadania plotek. Obejmowały one wyprawy z Leo Africanus i Shabeni. Według Chrisa Rainera w "Reclaiming the Ancient Manuscripts of Timbuktu", Uniwersytet w Timbuktu miał ponad 25 000 studentów na szczytach swoich wpływów. Były tu wędrowne grupy uczonych, które przemieszczały się między Timbuktu a innymi miejscowymi miastami, takimi jak Gao, aby pomóc zakończyć konflikty z wojny plemiennej. Wydawano manuskrypty Timbuktu ze złotego wieku miast w XV i XVI wieku. Setki tysięcy manuskryptów powstało i przechowywanych w Timbuktu na przestrzeni kilku stuleci. Handlarze często przychodzili do Timbuktu, by sprzedawać sól z Sahary kupcom w mieście za złoto i niewolników. Złoto i sól stały się jednymi z głównych towarów, z których Timbuktu był znany.
