Ropa naftowa jest rozdzielana na frakcje techniką nazywaną destylacją frakcjonowaną. Ta technika oddziela węglowodory na frakcje, ogrzewając ropę naftową do około 400 stopni Celsjusza lub 752 stopni Fahrenheita.
Surowy olej jest surowcem pochodzącym ze skorupy ziemskiej. Wykonany jest z wielu różnych chemikaliów, z których większość to węglowodory. Są to cząsteczki łańcuchowe zbudowane wyłącznie z wodoru i węgla i różnią się długością.
Ropa naftowa staje się użyteczna po przetworzeniu w rafinerii ropy naftowej. Rafinerie te wykorzystują technikę destylacji frakcyjnej i tzw. Wieżę frakcjonującą. W tej wieży najgorętsze cząsteczki znajdują się na dole, a chłodniejsze cząsteczki znajdują się u góry. Najmniejsze cząsteczki przesuwają się na szczyt ze względu na ich niskie temperatury wrzenia, podczas gdy większe cząsteczki o wyższych temperaturach wrzenia pozostają na dnie. Zebrane frakcje są teraz przydatnymi mieszaninami, a większość z nich jest wykorzystywana jako źródło energii. Mniejsze cząsteczki można także izolować przez dalsze uszlachetnianie.
Mieszaniny używane jako źródła energii obejmują olej opałowy, olej opałowy, olej napędowy, parafinę i benzynę. Pod względem wykorzystania te źródła energii to ropa naftowa dla statków i elektrowni, centralne ogrzewanie, autobusy, samoloty i samochody.
