Test Benedicta jest opcją dla określenia, czy cukry redukujące są obecne w mleku. Badanie przeprowadza się przy użyciu odczynnika Benedicta, który jest roztworem cytrynianu sodu i węglanu sodu zmieszanego z roztworem siarczanu miedzi .
Badacze rozpoczynają test od zmierzenia 2 mililitrów odczynnika Benedicta z 1 mililitrem mleka w probówce. Rurkę zawierającą połączony roztwór ogrzewa się następnie we wrzącej łaźni wodnej przez trzy minuty. Jeśli obecne są cukry redukujące, miedziane żelazo je utlenia. Tworzy to kwas karboksylowy i czerwonawy osad tlenku miedzi, który zmienia kolor na pomarańczowy, czerwony lub brązowy.
Mleko wyprodukowane ze ssaków daje wynik pozytywny, ponieważ zawiera laktozę redukującą cukier, niezależnie od tego, czy chodzi o mleko odtłuszczone, czy mleko pełne czy śmietanę. Zwykle testy na mleko sojowe są negatywne, ponieważ ilość cukru redukującego jest tak mała, że jest niewykrywalna.
Stanley Rossiter Benedict opracował procedurę wykorzystywania alkaliów do fragmentacji cukrów, gdy był profesorem chemii w Cornell University Medical College na początku XX wieku i była to metoda z wyboru do testowania na cukrzycę od ponad 50 lat. Jednak jego test wskazuje tylko obecność cukrów redukujących i nie identyfikuje rodzaju cukrów redukujących, które są obecne. Został ostatecznie zastąpiony przez metody enzymatyczne, w tym tlenki glukozy, które są zdolne do identyfikacji konkretnych cukrów redukujących.
