Ustawy o żegludze wspierały system merkantylizmu, ponieważ dodatkowo ograniczały sposób, w jaki kolonie mogły handlować, co oznaczało, że koloniści nie mogli sobie pozwolić na konkurowanie z brytyjskimi firmami produkcyjnymi i byli zasadniczo zmuszeni do produkowania określonych towarów. Merkantylizm był polityką, którą Brytyjczycy ustanowili z koloniami, aby zapewnić, że wszystko, co kolonie zrobiły z ekonomicznego punktu widzenia, przyniosłoby korzyści Brytyjczykom.
W przypadku merkantylizmu obowiązują przepisy określające miejsce, w którym kolonia może wysyłać swoje towary, a także cła i podatek od towarów importowanych z innych krajów, tak aby kolonia musiała kupować towary z kraju macierzystego. Amerykańskie kolonie zostały zmuszone do kupowania brytyjskich towarów, ponieważ były to towary, na które mogły sobie pozwolić. Korzystając z merkantylizmu, Brytyjczycy byli w stanie pozyskiwać większość swoich surowców z kolonii amerykańskich, tworzyć swoje produkty, a następnie wysyłać te produkty do krajów na całym świecie, a także sprzedawać je koloniom.
Akty Nawigacyjne w szczególności przejęły cztery nowe zasady, które ograniczały zdolność kolonii do handlu nawet dalej niż to miało miejsce w początkowych prawach merkantylizmu. Jednak koloniści zaczęli szmuglować towary wokół ograniczeń. To byłby jeden z powodów, dla których koloniści chcieli się zbuntować i rozpocząć wojnę o niepodległość Stanów Zjednoczonych.
