Planowi z New Jersey, a nie planowi Virginia, sprzyjały mniejsze państwa na Konwencie Konstytucyjnym. Ponieważ plan Virginia dał większym państwom więcej przedstawicieli w legislaturze, mniejsze państwa poczuły propozycję było dla nich niesprawiedliwe.
Plan Wirginii wymagał dwóch domów w legislaturze z liczbą przedstawicieli z każdego stanu w obu domach odzwierciedlających populację tego stanu. Plan z New Jersey domagał się jednego domu w legislaturze, w którym każde państwo ma równą reprezentację w ciele. Ostatecznie osiągnięto kompromis: ustawę dwumiejscową z izbą wyższą mającą dwóch senatorów z każdego stanu i izbę niższą złożoną z przedstawicieli na podstawie populacji każdego państwa.
