Wybuchowa erupcja powoduje przepływ piroklastyczny przez zmieszanie gorących cząstek skalnych z wysokotemperaturowym powietrzem i parą wodną, zmniejszając tarcie pomiędzy zawieszonymi cząstkami do znikomego poziomu. Umożliwia to niesamowitemu przemieszczaniu się potoków piroklastycznych. szybko, do prawie 500 mil na godzinę, i na długich dystansach, na lądzie lub nawet wodzie. Jest to niezwykle niebezpieczne zjawisko, odkładające na swojej drodze gorący popiół.
Ogromne ilości dymu i popiołu, które często widziane są falami z aktywnych wulkanów, zwykle przemieszczają się pionowo, przenoszone w górę przez potężne wulkaniczne generatory termiczne. Istnieją dwa główne typy przepływów piroklastycznych. Pierwszy w rzeczywistości pochodzi z upadku jednej z typowych kolumn dymu i popiołu z wulkanu. Jest to najszybszy i najbardziej energiczny typ, który powstaje, gdy ciężar materiału w kolumnie jest zbyt duży, aby ciśnienie powietrza mogło utrzymać się.
Inny rodzaj przepływu piroklastycznego jest spowodowany przez zawalenie się kopuły lawy, obrzęk ziemi spowodowany naciskiem magmy poniżej. Ten piroklastyczny przepływ ma w rzeczywistości dwa główne składniki: widoczną chmurę pyłu i lawinę gorących bloków z rozpadającej się kopuły. Te dwa typy przepływów pozostawiają różne rodzaje złóż popiołu, które geolodzy mogą zidentyfikować długo po erupcji.