Nacisk Południowej Karoliny na zniesienie ustawy taryfowej z 1832 r. doprowadził do kompromisu z 1833 r., w którym Henry Clay i John C. Calhoun wynegocjowali umowę na obniżenie ceł w ciągu 10 lat. Południowa Karolina Ustawa taryfowa z 1832 roku faworyzowała północne państwa, które były bardziej uprzemysłowione i dlatego groziły anulowaniem aktu Kongresu.
Taryfy przyjęte przez Kongres w 1828 i 1832 roku nałożyły cła na import do Ameryki. Państwa południowe sprzeciwiły się taryfom, a Południowa Karolina autoryzowała nawet rozporządzenie, które ogłosiło, że taryfy federalne naruszają Konstytucję i ducha praw państw. W grudniu 1832 r. Prezydent Andrew Jackson wydał proklamację przeciwko akcji South Carolina i groził użyciem siły militarnej, aby zapewnić przyjęcie taryfy.
Aby rozładować sytuację, Clay i Calhoun stworzyli kompromisowe prawo, w którym cła były powoli obniżane w ciągu następnej dekady. Według Smithsonian National Portrait Gallery kompromis zasadniczo uniemożliwił oderwanie się Karoliny Południowej od Unii.
Kompromis z 1833 roku był jednym z kilku przypadków w pierwszej połowie XIX wieku, które dotyczyły praw państw a praw federalnych. Najbardziej znaczącą z tych walk były kompromis Missouri z 1820 roku i kompromis z 1850 roku.
